سنگ ساختمانی بایستی از لحاظ بافت و ظاهر، یکنواخت و بدون ترک بوده و عاری از رگه‌های خاکی مارنی، میکانی، پریت، ترکیبات سولفاتی و سولفیدی (حداکثر SO3 به 1% وزنی محدود می‌شود) و سایر موادی باشند که تحت‌تأثیر عوامل جوّی و هوازدگی خراب می‌گردند؛ زیرا در این صورت استحکامی نخواهند داشت.

دو گروه از سنگ‌های طبیعی که در نمای ساختمان به کار می‌روند، سنگ‌های آهکی و سنگ‌های آذرین هستند. سنگ‌های آهکی معمولاً به دلیل وجود رگه‌هایی که در آنها دیده می‌شود، استحکام چندانی ندارند. مشکل سنگ‌های آذرین معمولاً جذب آب پایین و عدم چسبندگی با بدنه ساختمان است.

انتخاب سنگ نما

نمای ساختمان به دلیل قرار گرفتن در معرض شرایط جوی (باران، یخبندان، آفتاب و آلاینده‌ها) از اهمیت خاصی برخوردار است. سنگ نما باید ویژگیهای خاصی داشته باشد تا بتواند در برابر این عوامل دوام بیاورد. بنابراین سنگی که جهت نما استفاده می‌شود باید شرایط زیر را داشته باشد: ادامه مطلب...